Description

TAPUKA SWORHARU

यो टापु उहिल्यै फुटपाथमा सुन बेच्न राख्थ्यो र छिमेकीकोमा लान्पाते सूर्ती मागेर सल्काउँथ्यो । लामो सर्को तानेर धुँवाले छोपिन्थ्यो । सुनका पहेँला शिरफुल, कानफुल, रेजी। चन्द्रहार र बुलाकीमा सजिएर धाननाच, साकेलानाच नाच्थ्यो । मारुनी र सोरठीमा रमाउँथ्यो । दोहोरी र रोँधीमा हराउँथ्यो । मादलको घिन्ताङमा कम्मर मर्काइ मर्काइ नाच्थ्यो । साँझमा लालुपाते ओठले सुरिलो स्वरमा बिनायो र मुरली बजाउँथ्यो । सारङ्गी र मुर्चुङ्गामा ताल मिलाएर छम्छम् पाउजू बजाउँथ्यो । (निबन्ध)

मान्छे कन्टेनर हो मसानघाट । घरको जूठेल्नाजस्तो मान्छे फाल्ने जूठेल्नो हो मसानघाट । त्यसैले, म मसानघाटमा बस्न मन पराउँछु । चिहानको सधना गर्न मन पराउँछु । मैले चिहानको साधना गर्ने क्रममा स्त्रीलाससँग सम्भोग गरेको छु । मैले स्त्रीलाससँग सम्भोग गर्दा जीवीत र मृतमा एउटामात्र फरक पाएको छु । त्यो के भने जीवीत स्त्रीमा तातोपन आउँछ । त्यो तातोपनले सम्भोग गर्दा अत्यन्त आनन्दको अनुभूति दिन्छ । तातोले आनन्दको राप थपिलिन्छ । तर, मृत स्त्रीमा त्यो तातोपन हुँदैन । अनन्दमा चाहिँ कुनै कमी आएको पाइनँ मैले । सम्भोग गर्दा आएको वीर्य पान गर्छु । त्यसलार्इ शरीरमा सेचन गरेर प्रशोधित अमृत निकाल्छु र दिमागमा पठाउँछु । त्यही अमृतको शक्तिले शरीरलार्इ गाइड गर्छु । सम्भोग गरिसकेपछि त्यही स्त्रीलासमाथि बसेर योगा गर्छु । (डायरी)

"शिशा नचर्किउन्जेल मात्र फुट्ला भन्ने पिर । चरकिएर धाँजा परिसकेपछि फुट्छ भनेर के डराउनु" - असर्इतिर हेर्दै भनिन् "मलार्इ जे, जसो गरे पनि मेरो गर्भ थुन्ने कानुन त छैन होला नि !" (छापा)

लेखकः सीमा आभास
वितरकः ओरिएन्टल पब्लिकेसन